«سینمابدیل» با «اتاق مهمان» آغاز به کار کرد
تاریخ انتشار: ۱۰ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۹۶۶۵۴
مراسم افتتاحیه اولین برنامه‌ی «سینمابدیل» ویژه‌ی اکران فیلم‌های مستقل و تجربی در سالن استاد ناصری خانه هنرمندان ایران برگزار شد. در این مراسم فیلم «اتاق مهمان» ساخته علی حدادی به نمایش گذاشته شد.
به گزارش گروه فرهنگ و هنر برنا؛ به نقل از روابط عمومی خانه هنرمندان ایران، کیوان کثیریان (مدیر روابط عمومی و مدیر سینماتک خانه هنرمندان ایران) در ابتدای این برنامه به حاضران در مراسم افتتاح اولین برنامه «سینما بدیل» خوش‌آمد گفت و اضافه کرد: «سینما بدیل» رویدادی است برای اکران فیلم‌های مستقل، تجربی و آثاری که در فضای امروز اکران سینماها جایی ندارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
او در ادامه بیانیه‌ای را که برای این «سینمابدیل» نوشته شده و در روزهای اخیر منتشر شده بود را برای حاضرین خواند.
متن این بیانیه به این شرح است:
««سینمابدیل» پیشنهادی است برای استقرار نیافتن، ساکن نشدن، رسوب نکردن و بی‌جایی اجباری را به ایده بدل‌کردن. «سینمابدیل» تلاشی است برای ساخت فضایی نو برای همه‌ی آنها که بی‌جا شده‌اند.
این پیشنهاد اما خود برساخته‌ی دوران طاقت‌فرسایی است که سینمای ایران، اکنون و امروز، سپری می‌کند.
دشواری‌های نفسگیرِ فیلمسازی و البته مصائب کشنده‌ی اکران فیلم، گریبان سینما را گرفته است. این مصائب، بی‌تردید برای فیلم‌ها و فیلم‌سازان مستقل، اندیشه‌ورز و تجربه‌گرا، مضاعف بوده و خواهد بود؛ آنها که بدون وابستگی‌های رسمی -چه مادی و چه فکری- قصد ندارند به مناسبات و معادلات پیچیده و اغلب ناعادلانه‌ی تولید و اکران، تن دهند، می‌خواهند مقاومت کنند و به هر سختی و مشقتی که شده، فیلمِ خودشان را بسازند.
«سینمابدیل» شیوه‌ای نو برای اکران عمومیِ فیلم‌هایی است که روش معمول و مرسوم و حالا دیگر به تمامی بازاری و تجاری شده‌ی فعلی، آنها را از چرخه‌ی عرضه و اکران، بیرون رانده است. «سینمابدیل» تلاشی است برای ایجاد گسست در نظم تحمیلی‌ای که اصالت سرمایه، پیشاپیش امکان‌های بالقوه‌ی سوژه‌گی را از فیلمساز و فیلم سلب کرده است.
در میانه‌ی چنین وضعیتی خانه‌ی هنرمندان ایران قصد دارد تا امکانات خود را به نمایش عمومی این فیلم‌ها اختصاص دهد و به حمایت از این بخش مهم از سینما برخیزد با این امید که علاقه‌مندان سینمای مستقل و متفاوت، فیلم‌های مورد پسندشان را اینجا بیابند.
خانه‌ی هنرمندان ایران می‌کوشد به فضایی نو بدل شود برای عرضه‌ی فیلم‌هایی که در مناسباتِ فعلی اکران جایی ندارند و کوچک شمرده می‌شوند اما با جان و دل ساخته شده‌اند و حرفهای زیادی برای گفتن دارند.
خانه هنرمندان ایران امیدوار است که «سینمابدیل» در تداوم، برسازنده‌ی آینده و فردایی باشد که برای هر اثری جایی مناسب و زمانی کافی برای نمایش و عرضه، وجود داشته باشد.»
مدیر روابط عمومی و امور بین‌الملل خانه هنرمندان ایران در ادامه بیان کرد: امیدوارم به واقع این اتفاق رخ دهد. در اینجا حتما باید از محمد مهدی عسگرپور (مدیرعامل خانه هنرمندان ایران) تشکر کنم که تمام قد پشت این ایده ایستادند و از آن حمایت کردند. امیدوارم بدون مشکل پیش برویم و فیلم‌های متنوع و متفاوتی که در معادلات اکران سینماهای امروز جایی ندارند را در این سالن اکران کنیم و به تماشا بنشینیم.
علی حدادی کارگردان فیلم «اتاق مهمان» در صحبت‌هایی گفت: این سالن برایم یادآور نویسنده و فیلمساز عزیزی است که اکنون دیگر در میان ما نیست؛ اصغر عبداللهی. آخرین بار در این سالن فیلم «یک قناری، یک کلاغ» ساخته‌ی اصغر عبداللهی را دیدم و باهم صحبت کردیم. به من گفت: «اگر قرار است تو هم مثل من اینقدر طول بکشد تا فیلم اول خودت را بسازی؛ اصلا جالب نیست؛ هرچه سریع‌تر یک کاری بکن.» بعد از آن هم با همان محبت همیشگی و بی‌دریغی که نسبت به همه داشت؛ مرتب از من سراغ فیلم را می‌گرفت. متاسفانه ایشان امروز در بین ما نیست اما اگر بود با عشق او را دعوت می‌کردم و او حتما اکنون اینجا بود. خواستم پیش از هر چیزی یادی از اصغر عبداللهی عزیز کنم.
او افزود: از خانه هنرمندان ایران که این فرصت را در اختیار ما قرار دادند تشکر می‌کنم و قدردان بیانیه‌ای هستم که آقای کثیریان برای افتتاح «سینمابدیل» خواندند و به نویسنده آن دست مریزاد می‌گویم. همه چیز به روشنی گفته شد؛ بدیل یک وضعیتی بودن؛ طبیعتا با نه گفتن به وضعیت مستقر اتفاق می‌افتد. امیدوارم فیلم ما، حداقل دو-سه نه کوچک به وضعیتی که در فضای فیلمسازی وجود دارد در خود داشته باشد. تلاش کردیم که این اتفاق بیفتد.
حدادی در ادامه بیان کرد: ما چهار سال پیش این فیلم را ساختیم. طبیعتا آن زمان همه‌چیز متفاوت بود. چهار سال خیلی سخت را از سر گذراندیم و احتمالا روزهای خیلی سخت‌تری هم در پیش داریم. امیدوارم آن بی‌جایی که در بیانیه بسیار خوب و محکم «سینمابدیل» به آن اشاره شد؛ برای ما تبدیل به نوعی استقرار شود. واقعیت این است که اکنون در فضای فرهنگی و هنری ایران، من به غیر از خانه هنرمندان ایران، جایی را نمی‌شناسم که بتوان با خیال راحت گفت، اینجا فضای ماست. اگر ما فیلم خود را اینجا اکران می‌کنیم؛ به این خاطر است که فکر می‌کنیم، اینجا شبیه ما است.
این کارگردان سینما در بخش پایانی صحبت‌هایش از همه عوامل فیلم «اتاق مهمان» تشکر کرد و گفت: امیدوارم فیلم را دوست داشته باشید و باعث ملال شما نشود تا وقتی تمام شد بتوانیم به خودمان بگوییم فیلمی ساختیم که به وضعیتی که هر روز آن را تجربه می‌کنیم، مرتبط است. این بزرگترین امیدی است که دارم و امیدوارم که در نهایت ناامید نشوم.
ابراهیم شیبانی، تهیه‌کننده فیلم سینمایی «اتاق مهمان» در ادامه این برنامه گفت: خیلی خوشحالم که به همت آقای کثیریان و خانم مزینانی و لطف بزرگ آقای عسگرپور این فضا برای ما فراهم شد. ما به معنای واقعی، مستقل فیلم ساختیم. البته من خودم را به تیم آقای حدادی می‌چسبانم که تمام زحمت فیلم را به دوش کشیدند. تیم ما به معنای واقعی حرفهای بودند و در طی دو سال این فیلم را ساختند. بخشی از کار با دوران کرونا برخورد داشت و ما نتوانستیم ادامه دهیم. اما بقیه فیلم را مابین شرایط کرونایی ساختیم.
او ادامه داد: از همه بزرگانی که با حضور خود در این مراسم از فیلم «اتاق مهمان» حمایت کردند، تشکر می‌کنم. از حاضران تشکر می‌کنم؛ زیرا در این روزهایی که همگی با دشواری‌هایی مواجهیم، برای دیدن یک فیلم مستقل با حضور بازیگرانی که همگی برای ما عزیز هستند اما شهرت ندارند، به اینجا آمدند. به زودی زود بازیگران این فیلم از بهترین بازیگران سینما خواهند بود.
کیوان کثیریان در ادامه مراسم از حاضران خواست به پاس حضور اکبر زنجانپور هنرمند برجسته تئاتر و سینما، او را مورد تشویق قرار دهند.
کثیریان در بخش پایانی صحبت‌هایش گفت: امیدوارم همگی فیلم را دوست داشته باشید و به بقیه توصیه کنید اما حتی اگر آن را دوست هم نداشتید، به دیگران پیشنهاد کنید. چون این سینما و این جنس فیلم‌ها باید زنده بماند اما همیشه مغفول واقع می‌شود. اکنون فیلم‌های به ظاهر کمدی و پرفروش حتی در بین مدیران سینمایی ما هم ارزش زیادی پیدا کرده‌اند. متاسفانه مدیران هم فراموش کرده‌اند که سینمای مستقل و متفکر همیشه آبروی مجموعه سینمای ایران را حفظ کرده و می‌کند. امیدوارم حتما این سالن در روزهای آینده هم مثل امشب پر باشد. یادآوری می‌کنم که از جمعه (۱۰ شهریور) اکران رسمی فیلم شروع می‌شود. سه‌شنبه، پنجشنبه و جمعه آینده و سه‌شنبه و پنجشنبه هفته بعد از آن نیز فیلم در ساعت ۲۰ در همین سالن به نمایش گذاشته می‌شود. اگر استقبال به حد کافی باشد، حتما مدت اکران فیلم تمدید می‌شود.
محمدمهدی عسگرپور، اکبر زنجانپور، محمدعلی نجفی، خسرو معصومی، محمد آلادپوش، نازنین مفخم، کامیار محسنین، افشین هاشمی، محمد حمزه‌ای و محمد حدادی از جمله چهره‌های حاضر در این مراسم بودند.
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: محمد مهدی عسگرپور اکبر زنجانپور خانه هنرمندان ایران کیوان کثیریان افشین هاشمی علی حدادی خسرو معصومی خانه هنرمندان ایران اکران فیلم اتاق مهمان ی اکران ی فیلم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۹۶۶۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«از خارجی‌ها همه جا» تا «بنی آدم اعضای یک پیکرند» در دوسالانه هنر ونیز
امسال، با همکاری رایزنی فرهنگی کشور در ایتالیا و مسئولان هنری و هنرهای تجسمی کشور، ایران توانسته است در مهم‌ترین رویداد تجسمی دنیا؛ شصتمین دوره دوسالانه هنر ونیز حضور برجسته‌ای داشته باشد که در جریان آن، شعار غرفه هنر کشور «بنی آدم اعضای یک پیکرند» است.
درواقع، دوسالانه ونیز شامل نمایشگاهی از آثار هنری معاصر است و همان‌طور که از نامش مشخص است هر دو سال یکبار در شهر ونیز ایتالیا آغاز به کار می‌کند و تأسیس این رویداد فرهنگی مهم مربوط به سال ۱۸۹۵ است که هدف آن، حمایت از هنرهای تجسمی در یکی از مهد‌های هنری دنیا؛ ایتالیاست.
از ۲۱ آوریل بود که شصتمین دوره بینال ونیز با شعاری تحت عنوان «خارجی‌ها همه‌جا» کار خود را آغاز کرده است و در جریان آن ۹۵ کشور حضور داشته‌اند و این مهم، جزء بی سابقه‌ترین‌ها بعد از شیوع کووید ۱۹ بوده است و یکی از نکات حائز اهمیت در خصوص شصتمین دوره دوسالانه هنر ونیز این است که کشورمان حضور پُررنگی داشته و توانسته است حرفی برای گفتن داشته باشد تا جایی که از زمان راه اندازی دو سالانه، ایران برای نهمین سال توانسته است حضور متفاوتی در این رویداد داشته باشد.
حضور آثار برجسته هنرمندان تراز اول تجسمی ایران در دو سالانه هنر ونیز
امسال، غرفه ایران میزبان آثار فاخری از برجسته‌ترین هنرمندان معاصر کشور از جمله کاظم چلیپا، غلامعلی طاهری، عبدالحمید قدیریان، مرتضی اسدی و مصطفی گودرزی است که در شعار آن؛ یعنی مصرع شعر معروفی از سعدی شیرازی با عنوان «بنی آدم اعضای یک پیکرند» کلید واژه‌هایی مثل اتحاد و کمک به هم نوع در ذهن افراد متبادر می‌شوند.
در دو سالانه هنرهای تجسمی ونیز، امیر عبدالحسینی، به عنوان کیوریتور ارشد غرفه پاویون رسمی جمهوری اسلامی ایران، شعیب حسینی مقدم، کیوریتور و جعفر واحدی، مدیر برنامه‌ریزی و امور اجرایی حضور دارند و مهم‌ترین نکته‌ای که در این رویداد مهم هنری جهان به چشم می‌خورد روشنگری جنایات رژیم صهیونیستی برای مردم ایتالیاست.
صبوری، سفیر کشورمان با اشاره به حضور معنادار ایران در دوسالانه ونیز گفت: توجه به تحولات خاورمیانه، عنوان نمایشگاه بسیار سنجیده و هوشمندانه انتخاب شده است و بازدید کنندگان به این مهم پی خواهند برد و این نشان دهنده سیاست راهبردی ما در منطقه است.
با توجه به شرایطی که در منطقه وجود دارد، انتخاب و برگزاری این نمایشگاه می‌تواند تسکین دهنده آلام مردم فلسطین باشد.
سفیر کشور اشاره کرد: روشنگری جنایات رژیم صهیونیستی برای مردم ایتالیا و گردشگران خارجی فرصت خوبی برای تبیین این جنایات است.
همچنین، محمدتقی امینی، رایزن فرهنگی ایران در جریان برگزاری این رویداد مهم گفت: حضور جمهوری اسلامی ایران در شصتمین دوره جشنواره بینال هنری ونیز موجب سرافرازی و افتخار است.
هنرمندان به همراه آثار بسیار فاخرشان در این نمایشگاه با توجه به شرایط بین‌المللی بسیار مهم ارزیابی می‌شوند و این مهم موجب شده است که هنرمندان فرهیخته کشورمان حمایت از مردم ستمدیده غزه و فلسطین را در دستور کار خود قرار دهند.
غرفه ایران در شصتمین بینال هنر ونیز در حمایت از کودکان غزه
محمد خراسانی‌زاده، مدیرکل هنرهای تجسمی، سرپرست موزه هنرهای معاصر و مسئول پاویون ایران در شصتمین دوسالانه هنر ونیز ۲۰۲۴ نیز، با بیان اینکه حرف اصلی دنیا را مردم فلسطین دانست، بیان کرد: از دانشگاه‌های آمریکا تا شهر‌های مختلف اروپا و اتفاقات مهم هنری که در دنیا در حال رقم خوردن است، پرچم اصلی، پرچم نگرانی‌های انسانی است که بلند شده است و در جای جای دنیا، فراتر از اقوام و ملیت‌ها و مرام و مسلک‌ها، مسئله همه حمایت از مظلومان فلسطین و ایستادگی در مقابل دژخیمان کودک کُش و نسل کش اسرائیلی است. در نتیجه، در مهم‌ترین رویداد تجسمی دنیا موضوع و رویکرد کلان غرفه رسمی ایران، مسئله کودکان غزه است.
مدیرکل هنرهای تجسمی افزود: بازتابش آثار در داخل آینه‌کاری ایرانی و در قالب فناوری واقعیت مجازی، موشن گرافی، چیدمان و اتفاقات دیگری که یک روایت یکپارچه و منسجم از ماجرای فلسطین را برای همه هنرمندان، هنرگردانان و علاقمندان به عرصه هنر به نمایش گذاشته است؛ پرچمی از فرهنگ همیشه طرفدار مظلوم ایرانیان را بلند کرده است.
گفتنی است از آن‌جایی که دو سالانه‌ی هنر ونیز هر دوسال یکبار به مدت شش ماه، میزبان کشورهای جهان با هنرمندان منتخب در عرصه‌های گوناگون هنرهای تجسمی بوده است و هر کشوری تلاش می‌کند با برپایی پاویونهای خود، کانون توجهات قرار بگیرد. در نتیجه، ایران هم از این قاعده مستثنی نبوده و حضور ایران در دوسالانه هنر ونیز به همت همکاری رایزنی فرهنگی و سفارت جمهوری اسلامی ایران در ایتالیا با اداره کل هنرهای تجسمی و موزه هنرهای معاصر و کارشناسان موزه صورت گرفته است؛ به‌طوری که آثار هنرمندان ایرانی به نمایش رنج و آلام کودکان فلسطینی در جریان حمله رژیم اشغالگر صهیونیستی به نوار غزه اهتمام ویژه‌ای داشته و این موضوع مهم در جدیدترین آثار هنرمندان تراز اول هنرهای تجسمی کشور در این رویداد به نمایش درآمده است.
نکته حائز اهمیت این است که غرفه ایران در شصتمین بینال هنر ونیز از ظهر روز ۸ اردیبهشت ماه با حضور محمدرضا صبوری سفیر ایران در ایتالیا از غرفه ایران رسماً آغاز به کار کرد. در این دوره از بینال هنر ونیز، ۵ هنرمند ایرانی نقاش با موضوع «کودکان غزه» اثر دارند. از اینرو، در بیانیه جمهوری اسلامی ایران در شصتمین بینال هنر ونیز با عنوان «هنر بدون مرز» و به قلم محمد خراسانی زاده، رئیس پاویون ایران این‌طور نوشته شده است:
«ما انسان‌ها فرزندان آدم و حوا همه از یک ریشه و یک خانواده‌ایم و برادران و خواهران یکدیگر محسوب می‌شویم. شادی‌ها و غم‌هایمان مشترک است، اندوه و درد و ستم دیدن هر ملتی برایمان تلخ است و موفقیت و شادکامی هر ملتی بدون تضییع حقوق دیگران برای همه شادی آفرین خواهد بود پس در چنین شرایطی چگونه می‌توانستیم بی تفاوت بمانیم و سکوت پیشه کنیم؟ پس اگر بنی آدم اعضای یک پیکرند باید زبان رسای هنر را به عنوان فریادی غضب آلود در اعتراض به این ظلم بی سابقه به کار می‌گرفتیم و با دست هنرمندان چیره دست و صاحب نام ایران اسلامی گوشه‌هایی از ستمی که بر هم‌نوعان مان می‌رود، نمایان می‌ساختیم. چنان که شاعر ایرانی سعدی شیرازی چنین سروده است:
بنی آدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضو‌ها را نماند قرار
شعار «خارجی‌ها همه جا» در شصتمین دوسالانه هنر ونیز زمینه مناسبی را فراهم کرد که جمهوری اسلامی ایران عنوان بنی آدم اعضای یک پیکرند را برای نمایشگاه رسمی خود برگزیند تا یادآوری کند که به دور از هیاهو‌های رسانه‌ای، هنری دارای ارزش والاتری است که شأن انسان‌ها را محترم بشمارد و عدالت و شرافت و انصاف را به روشنی ترسیم کند.
در غرفه ایران کوشیده‌ایم تا مرز‌های قراردادی بین کشور‌ها را برداریم و از دریچه انسانیت بخشی از لحظه‌های اندوهناک تاریخ این روزهای بشریت را به تماشا بنشینیم، گاه با آثار تجسمی که نوآورانه و خلاقانه حرف‌هایی تازه برای گفتن دارند، گاه با چیدمانی که مخاطب را در موقعیتی متفاوت قرار می‌دهد، گاه با فناوری واقعیت مجازی که پدیده‌های فیزیکی را به چالش می‌کشد و گاه با تلألو تصویر در هنر آینه کاری ایرانی که همچون درخشش ستارگان در میانه کهکشان‌ها نور امید را برای روزگاری بهتر بر تاریکی‌های امروز دنیا می‌تاباند. البته همه اینها نمونه‌های کوچکی از هنر هنرمندان ایرانی است که مرز‌ها را شکسته‌اند و پیامی است از وارثان تمدن هشت هزار ساله ایران که بر دیوار‌های بنایی در شهر کهن ونیز برنشسته‌اند. آن روز فرا خواهد رسید که رنج‌ها و ظلم‌ها به پایان می‌رسد؛ مرز‌های غیر واقعی فرو خواهد ریخت و همه انسان‌ها یک امت واحد خواهند شد.
این روز‌ها کام همه جهانیان از آن چه بر مردم مظلوم و مقتدر فلسطین می‌گذرد، تلخ شده است. در این نقطه از دنیا جنایاتی شگرف در حال وقوع است که بهتر است نام آن را نسل کشی و جنایت علیه بشریت بگذاریم. کودکان بی پناه فلسطینی تنها به جرم این که در سرزمین مادری شأن به دنیا آمده اند و فقط به این علت که فلسطینی هستند. روزهایشان را با بمب، موشک، کشتار، گرسنگی و آوارگی به شب می‌رسانند و شب‌هایشان را با ترس و واهمه می‌گذرانند.»
بدنبال آن، در متن امیر عبدالحسینی، مدیر هنری، پژوهشگر و کیوریتور ارشد غرفه ایران در شصتمین بینال هنر ونیز متنی با عنوان «والایی؛ در سرزمینی که برای صلح آفریده شد» این‌طور آمده است:
«هنرمند به جای همه آنان سخن می‌گوید که قادر به سخن گفتن نیستند. این کلام آندره تارکوفسکی سینماگر نامدار روس است که هنرمند را به مثابه یک پیامبر می‌دانست؛ چرا که هنرمند «زیبایی» را همراه با آیینه‌ای اخلاقی می‌آفریند، اما آنجا که هنرمند قادر به سخن گفتن نیست تکلیف چه خواهد بود؟ آنجا که موضوع بزرگ‌تر از توان و داشته‌های هنرمند است، چه باید کرد؟ فرض کنید نویسنده‌ای، نقاشی یا فیلمسازی بخواهد عظمت و اندوه و ایثار مردم غزه را بیان کند. چنین چیزی شدنی است؟ هنرمند و نویسنده هر چه بکوشد نمی‌تواند اقیانوس این واقعه را آن‌گونه که رقم خورده در ظرف هنر و کلام بریزد. با این همه آموزه‌های ما تعریفی جامع‌تر از هنر ارائه می‌دهد و افعال بلند مرتبه‌ای را برابر با هنر می‌داند. در آرمان شهر فلاسفه غرب و شرق و نگاه فیلسوفان اسلامی هنری ارزشمند است که فضائل والا به همراه داشته باشد و این فضائل همان است که در شهادت این نظر کرده‌های بهشت خداوند به زیباترین شکل نمایان شده است. آیا در شهادت هزاران کودک معصوم غزه چیزی جز دیدن موقعیت است. این نظریه توصیف تجربه‌های نامتناهی مانند ایمان، امید، شکوه، شگفتی ستایش، هراس مرگ و … را شامل می‌شود و به امور فراموش ناشدنی تاب نیاوردنی و از همه مهمتر تفکر برانگیز اشاره دارد. از نظر لیوتار امر والا در نمایش امور نمایش ناپذیر معنا می‌یابد و به تصویرگری نوعی از احساس می‌پردازد که تخیل انسان قادر به درک عظمت و قدرت آن نیست.
از این منظر است که هنر نقاشان صاحب نامی، چون مرتضی اسدی، کاظم چلیپا، غلامعلی طاهری، عبدالحمید قدیریان و مصطفی گودرزی اهمیت مضاعفی دارد و تجربه نابی از زیباشناختی «هنر والا» را به نمایش می‌گذارد. بازنمایی عنصر ناب هنری یکی از سه موضوعی است که کاندینسکی لازمه شکل گیری هر اثر هنری می‌داند. این نقاش و نظریه پرداز هنر، شرط دیگر را چنین می‌داند که هنرمند فرزند زمانه خودش باشد و اثر او بازتاب کاملی از تجربه‌هایش را منعکس کند. دارا بودن بیان و سبک فردی سومین خصوصیت اثر هنری از دیدگاه کاندینسکی است. سه ویژگی مهمی که در آثار این هنرمندان نقاش نمایان است تا تصویری از «والایی» را به کودکان غزه و به آیندگان تقدیم کنند. این همان تفاوت «امر جمیل» و «امر جلیل» و به تعبیری هنر زیبا و هنر والا است که در اندیشه فلاسفه‌ای، چون لیوتار مطرح شده است. از سخن این اندیشه گر قرن بیستم چنین بر می‌آید که وقایعی وجود دارد که احساس و ادراک می‌شود، اما قابل بیان نیست و وظیفه هنرمند بازنمایی آن است.»
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری موسیقی و هنرهای تجسمی
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور